A little bit

Zapukała lekko w wielkie, drewniane drzwi. Promienie słońca padały na jej mleczną cerę rażąc ją delikatnie w oczy. Nikt nie otwierał. Nacisnęła więc stanowczo klamkę wchodząc do mieszkania. ‘Tommy, jesteś tu?’ rozejrzała się dookoła kładąc beżową torebkę na kuchenny blat, tuż obok pustego kubka po kawie. Cisza. Ruszyła więc w stronę salonu, chłopak leżał wygodnie na kanapie, wsłuchując się w muzykę płynącą z odtwarzacza. Gdy tylko usłyszał jej kroki odwrócił gwałtownie głowę wpatrując się dziewczynę. ‘Jude?’ posłał jej delikatny uśmiech, natomiast ona pośpiesznie podeszła do niego obejmując go od tyłu i całując w policzek ‘Miałeś rację’ wyszeptała wprost do jego ucha z wyraźną radością w jej głosie. ‘Ja zawsze mam rację Harrison’ odpowiedział jej z zadziornym uśmiechem na ustach przyciągając ją tak, by usiadła obok niego. ‘A tak naprawdę, o co chodzi?’ spojrzał się na nią pytająco, nie do końca rozumiejąc, o czym mówi. Widział wyraźną zmianę w jej zachowaniu, gestach, była zupełnie inną dziewczyną niż jeszcze wczoraj wieczorem. ‘Rozmawiałam z Jeamiem, wszystko sobie wyjaśniliśmy’ uśmiechnęła się szeroko kierując swój wzrok z widoczną wdzięcznością w stronę chłopaka. ‘Mówiłem’ odgarnął delikatnie blond grzywkę opadającą jej na twarz. W końcu zobaczył te radosne oczy, kąciki jej ust praktycznie cały czas unoszące się ku górze. Tego właśnie chciał, tych cudownych iskierek mieniących się w błękicie jej tęczówek.‘ A tak w ogóle Quincy już chyba czas wstawać?’ zaczęła się z nim przekomarzać odkładając na bok koc, którym jeszcze przed chwilą był przykryty brunet. ‘Jest sobota’ odpowiedział z lekkim oburzeniem, jakby to było dla niego normalne, sięgając z powrotem w stronę okrycia. ‘Tak. Godzina 13.’ wytknęła język w jego stronę wyrywając mu przedmiot z ręki, ignorując jego podirytowane spojrzenie. ‘Przeginasz Harrison’ uśmiechnął się szeroko przyciągając dziewczynę do siebie tak, że ich twarze praktycznie się ze sobą stykały. ‘A tak w ogóle, co z moimi podziękowaniami?’ wyszeptał muskając ustami jej gładką szyję. Dobrze wiedział, że to uwielbia, za każdym razem, gdy był tak blisko jej ciało przechodziły delikatne dreszcze, a na jej skórze pojawiała się gęsia skórka. Zamknęła oczy przygryzając lekko dolną wargę, jej dłoń powędrowała w kierunku włosów bruneta zatapiając się w nich, gdy tylko jego usta zaczęły zataczać skomplikowaną ścieżkę wzdłuż jej obojczyka. ‘Wieczorem’ odepchnęła go niespodziewanie z wyraźną niechęcią malującą się na jej twarzy. ‘Teraz jedziemy na wycieczkę, ubieraj się’ wstała poprawiając bluzkę i przeczesując dłonią kosmyki włosów. Tommy spojrzał się na nią błagalnie z lekkim wyrzutem w oczach, jednak widząc jej zawziętą minę zdał sobie sprawę, że i tak nie wygra. ’W porządku, daj mi 20 minut’ przewrócił oczami i ruszył w kierunku łazienki.

*~^^~*

Gałęzie drzew mozolnie bujały się pod wpływem wiatru, a ciepłe promienie słońca przedzierały się pomiędzy nimi. Oboje uwielbiali to miejsce, tylko tutaj mogli wyłączyć się od całego świata, ciesząc się sobą nawzajem. Jedynie tutaj nie musieli chować się przed błyskiem fleszy, tłumem paparazzi uganiającym się za nimi. Był to ich mały azyl, miejsce, o którego istnieniu wiedzieli tylko oni.

It's only gonna get happenin'
Cause I got one foot in your door

Zaczęła cicho nucić rozsiadając się wygodnie na kocu, zerkając ukradkiem na bruneta, który wziął do ręki gitarę starając się naśladować melodię, która przed chwilą wypłynęła z jej ust.

And when you told me you love me
I love you more, yeah I love you more

Zapisała kolejne słowa w swoim starym notatniku, notatniku, który dostała od niego po wydaniu jej drugiej płyty. Tyle wspomnień, tyle wydarzeń, tak wiele się między nimi zmieniło od tamtego czasu. Tommy wpatrywał się w nią z lekkim uśmiechem na ustach, gdy tworzyli przenosili się jakby do innego świata, do ich świata do którego nikt inny nie miał wstępu.

Cause all I ever needed was a little bit of lovin'
Yeah, a little bit of lovin' goes a long way
All I ever needed was a little bit of lovin'
Yeah, a little bit of lovin' goes a long way

Tym razem to on dodał od siebie kolejne wersy piosenki, po których na twarzy dziewczyny pojawił się wielki uśmiech. Tylko ze sobą mogli tworzyć uzupełniając się nawzajem, bez żadnych poprawek, bez zbędnego analizowania. Słowa, które wydobywały się z ich ust były jakby czymś naturalnym, ta chemia, która pomiędzy nimi była… nie byliby w stanie odtworzyć jej z nikim innym.

It's only gonna get crazy
If you let me get get away
Cause when you call me your baby
It's all okay!

Chłopak dalej delikatnie uderzał o struny wpatrując się w nią uważnie, gdy śpiewała wyglądała jeszcze cudowniej niż zawsze, ta energia, te emocje. Nie mógł oderwać od niej wzroku, nie był w stanie kontrolować swojego spojrzenia, spojrzenia przepełnionego tak wielkim uczuciem, spojrzenia zarezerwowanego wyłącznie dla niej.

It's only gonna get messy
If you ain't got dirt on your floor
And when you told me you want me
I want you more, yeah I want you more

Dokończył. ‘Widzę, że ostatnio wena cię nie opuszcza’ odłożył gitarę na bok siadając na kocu tuż koło blondynki. ‘Mam sporo inspiracji’ uśmiechnęła się zalotnie opierając swoją głowę o jego tors. ‘Tommy…’ zaczęła z lekką niepewnością głosie ‘Yhmm’ spojrzał się na nią pytająco przyciągając ją do siebie jeszcze bliżej ‘Dlaczego nie tworzysz? To znaczy, dlaczego nie tworzysz czegoś własnego?’ spuściła wzrok odrywając się od bruneta, nie była pewna jak zareaguje. Ostatnia rozmowa o jego niedokończonym albumie skończyła się kłótnią, jednak ona w niego wierzyła, chciała, żeby w końcu wyszedł z tej skorupy, w której się usilnie chowa, by w końcu pokazał innym, na co go stać. A wiedziała, że jest go stać na wiele, na wiele więcej. ‘To jeszcze nie czas Jude’ odpowiedział jej spokojnie ‘Taa’ westchnęła przewracając oczami, zawsze tak było, zawsze ‘to jeszcze nie był ten czas’. ‘Jude, zrozum. Na razie tego nie potrzebuję, nie chcę robić niczego na siłę’ uniósł jej podbródek tak, by w końcu na niego spojrzała. ‘Wystarcza mi tworzenie muzyki z tobą’ obdarował ją ciepłym spojrzeniem, a jej kąciki ust podobnie jak i jego uniosły się do góry w delikatnym uśmiechu. Może miał rację, może nie był jeszcze gotowy. Miała jednak cichą nadzieję, że kiedyś się to zmieni, że kiedyś to ona będzie jego wsparciem tak, jak teraz on jest jej. ‘Wracajmy, robi się chłodno’.

*~^^~*

Jej powieki uniosły się powoli ku górze ukazując błękit jej tęczówek. Odwróciła się delikatnie na bok chcąc wtulić się w Tommy’ego, jednak jego miejsce było puste. Zaskoczyło ją to, zawsze był obok, nawet jeśli wstawał wcześniej najzwyczajniej w świecie leżał tuż obok niej czekając aż i ona się obudzi, gładząc delikatnie jej włosy, ramiona. Podniosła się więc owijając pościelą i rozglądając się po pokoju za jego koszulą, którą po chwili znalazła na podłodze tuż koło łóżka. Narzuciła ją na siebie i zapinając malutkie guziki schodziła po starych, drewnianych schodach, gdy nagle wpadła w lekkie osłupienie. ‘Boże Tommy, oszalałeś?’ spojrzała na bruneta stojącego przy blacie umorusanego w mące, podobnie zresztą jak i cała kuchnia. ‘Tak. Na twoim punkcie’ uśmiechał się szeroko i na chwilę przez głowę dziewczyny przeszła myśl, że chyba naprawdę postradał zmysły. Widząc jej wściekłą minę wyraźnie oczekującą wyjaśnień roześmiał się cicho. Uwielbiał, gdy się złościła, jej policzki przebierały wtedy jasno różany kolor. ‘Wszystkiego najlepszego Big Eyes’ przysunął w jej stronę mały tort w kształcie litery J z wyraźną dumą malującą się na jego twarzy. Z kolei ona zdawała się jakby być w innym świecie, zapatrzona w blat zatopiła się we własnych myślach. Mówi się, że szczęśliwi czasu nie liczą, ale jak mogła zapomnieć o własnych urodzinach? Przy nim czas jakby stawał w miejscu. Nie zwracała zbytnio uwagi na minuty, godziny, dni. ‘Chciałem zrobić naleśniki, jednak wyszło mi takie coś’ dodał lekko zdezorientowany jej brakiem reakcji pokazując bezkształtny placek leżący na spalonej patelni. Dopiero w tym momencie się ocknęła, a na jej twarzy pojawił się ogromny uśmiech. ‘I że niby tort zrobiłeś sam?’ podeszła do niego bliżej spoglądając na ‘jego’ dzieło. ‘Kupiłem. Ale sam wyciąłem literkę J’ odparł dumnie przyglądając się dziewczynie. Ona jednak nie mówiła już nic tylko przytuliła go najmocniej jak tylko mogła. ‘Dziękuje Tommy, dziękuję’ wyszeptała wprost do jego ucha wciąż tuląc go do siebie i po chwili całując w policzek. Nie spodziewała się, że kiedykolwiek zrobi dla niej coś takiego, że będzie pamiętał o takich szczegółach. ‘No, teraz i ty jesteś cała w mące’ dodał rozbawiony, gdy tylko oderwała się od niego, dalej nie wypuszczając jej ze swoich ramion. ‘Nie szkodzi’ oparła swoje czoło o jego zamykając oczy. ‘Kocham cię Tommy’ jej wargi zaczęły muskać delikatnie jego usta, by po chwili zatopić się w nich już całkowicie, a jej dłonie błądziły wśród jego ciemnych włosów. ‘Ja ciebie też Jude, ja ciebie też’ wyszeptał, gdy tylko jej ciepłe usta oderwały się od niego na chwilę, wciąż jednak nie zmniejszając dystansu pomiędzy nimi. Pragnął mieć ją już przy sobie na zawsze, w jego za dużej na jej drobną sylwetkę koszuli, w potarganych włosach, z tym cudownym uśmiechem na ustach. Chciał uczynić ją najszczęśliwszą osobą na ziemi, oddałby wszystko, oddałby wszystko za nią. ‘Teraz życzenie’ zapalił pojedynczą świeczkę znajdującą się na środku tortu wpatrując się uważnie w dziewczynę. Czy mogłaby życzyć sobie czegoś więcej? Nigdy nie sądziła, że pomiędzy nimi może być aż tak dobrze, że może czuć się aż tak spełniona, tak szczęśliwa. Chciała tylko i wyłącznie by trwało to już wiecznie, by mogła każdego dnia budzić się i zasypiać w jego ramionach, by mogła czuć się już zawsze tak dobrze, tak dobrze będąc z nim. Zdmuchnęła świeczkę. ‘Co byś powiedziała na przyjęcie w gronie znajomych, może na farmie?’ uśmiechnął się obejmując ją w talii. ‘Chciałabym, ale Peagan nas zabije jeżeli jutro rano…’ ‘Jego też zaprosiłem’ przerwał jej przeczesując jej blond kosmyki. ‘Jesteś cudowny’ obdarowała go czułym spojrzeniem, a przez jej ciało przebiegł przyjemny dreszcz, gdy tylko brunet przyciągną ją do siebie bliżej całując jej szyję. Kochał ją, kochał jak jeszcze żadnej innej przedtem, zrobiłyby wszystko, by chociaż przez chwilę poczuła się wyjątkowa. I tak właśnie się czuła, będąc w jego ramionach była najszczęśliwszą osobą na świecie. 

________________________________________________________________________

Wiem, odcinek do najlepszych nie należy, jest w sumie o niczym, ale obiecuję, że w kolejnych będzie działo się już więcej. Poza tym bardzo dziękuję za komentarze pod poprzednim postem :)

Piosenka Alexz Johnosn - A little bit